71) Sohbetin Seviyesi
Yayin Tarihi 18 Ocak, 2015
Kategori ÖYKÜ
SOHBETİN SEVİYESİ
Antakya’nın, Harbiye adlı güzel bir mesire yeri vardır. “Harbiye” adı Yavuz Sultan Selim’in, Mısır üzerine yaptığı seferde ordusunun konakladığı yerden dolayı verilmiştir. Bu beldenin mitolojide ki adı ise Defne’dir. Mitoloji de; Apollo’nun, Daphne (Defne) adlı kıza aşık olduğu, kız da kendini Apollo’ya teslim etmemek için defne ağacı haline dönüştüğü anlatılır…
Harbiye; çağlayanın ve defne ağaçlarının verdiği serinlik ile muhteşem doğa güzelliğine sahip, halkının el sanatları ürünü ve ipek böcekçiliği yetiştiriciliği ile de ünlüdür. Lokantalarını ve konaklama yerlerindeki üstün kaliteyi de belirtmemiz gerekir. Yılın her günü, buradaki tesisler dolar. Arapların tatil için tercih ettiği öncelikli yerlerdendir.
Antakya’lı olup da, Harbiye’ye gitmemek olur mu? Genelde ailece ve arkadaşlarla toplu halde gidilir. Yemeklerin ve mezelerin lezzeti ile uygun fiyatı, Harbiye’ye gitmeyi cazip hale getiren önemli etkenlerdendir. Burada geçirdiğimiz en güzel anılar, sanıyorum yemeklerin lezzetini yıllar sonra da olsa hala damağımızda hissetmemizdir. Ancak bir tanışma toplantısında burada tanık olduğum bir gelişmeyi hiç unutamam!
Akşam yemeğini müteakkip kahve ve çaylarımızı içer iken, toplantımıza gerekçe olan konu konuşulmuş ve bir karar verilmişti. Bundan sonra gevezelik başlamıştı. Her nedense bazıları kendi malını, mülkünü anlatmayı ve kazanımlarını övmeyi çok sever. Eh bu mevzu da açılınca, Antakya’lı geri durur mu? Atan atana, yükleyen yükleyene, altta kalanın canı çıksın! Yemekte tanıştığımız bir kişi ile ben konuşmuyor sadece, konuşulanlara tebessüm ederek başımızı sallıyorduk. Konu arabalara gelmişti. Konuşan arkadaşlar arabalarını övüyor, marka ve modellerinden bahsediyor, serçe, şahin, doğan, kartal sofrada çarpışıyorlardı…
Hesaplar ödendi, yemek servis hizmeti veren kişilerin önünde de bu kadar çok atıp tutarsan iyi bir bahşiş vermeden kalkmak da olmazdı.. Arabası olmayan arkadaşları kuşçular paylaştı. Yanımda oturan yeni tanıştığımız arkadaş da araba hususunda hiç bir şey söylememişti. Arkadaşlarımızdan biri, bu kişiye dönerek “kardaş seni de, ben götüreyim” dedi. Dostumuz “Teşekkür ederim. Benim arabam var” dedi. Gevezelik ya! Hemen sordular: “Hiç konuşmadın. Araban ne?” Dostumuzun verdiği cevaba attığım kahkaha ile tüm müşterileri rahatsız ettiğimi ve özür dilediğimi hiç unutamam!
Cevap: “Arabamı anlatmaya gerek yok. Benim arabam Mersedes”
Sözün özü: Gururlanma Padişahım, senden büyük Allah var!
YILMAZ KARAHAN
Yorumlar
“71) Sohbetin Seviyesi” yazisina 1 Yorum yapilmis
Yorum yap
Belki iyi niyetle söylemiştir.Zenginler altta yaşayanları bazen unutur aslın da kendi yaşamında kendini unutmuştur :)o na göre normaldir.